18 พ.ย. 2554

ปัญหาชีวิต...

ปัญหาชีวิต…

·      รูบิค...Rubic...เป็นของเล่นลับสมอง...
     => ต้องเรียงสีแต่ละด้านของลูกบาศก์...ให้เป็นสีเดียวกัน...
           ซึ่งทำได้...ยากมาก...
ความยากมหันต์ของมัน...
      => หลายคนลองเล่น 10-20 นาที...แล้วขว้างทิ้ง...
      => บางคนเล่นเป็นวันๆ...เพื่อจะเอาชนะมันให้ได้...
รูบิค...ไม่ได้ถูกสร้างมา...เพื่อเป็นปริศนา...ที่ไม่มีทางแก้...
      => เช่นเดียวกับปัญหาในชีวิตมนุษย์…ไม่ได้ถูกสร้างมา…ให้ไร้ทางออก…

คนที่เล่นรูบิค 10-20 นาที...แล้วทิ้ง...
      => เพราะเขาคิดว่า...รูบิคเป็นปริศนา...ที่ไม่มีทางแก้ได้...  แต่มีบางคน...พยายามแก้ปัญหารูบิคอยู่เป็นเดือนๆ...
       => เพราะเขาคิดว่า...ปริศนารูบิค...แก้ได้...
            แต่เรายังทำไม่ได้...
แล้วในที่สุด...เขาก็แก้ปริศนารูบิคได้...
       =>หลังจากทำครั้งแรกสำเร็จ...
            การทำครั้งต่อไป...เขาแก้ปัญหารูบิคได้...ภายในไม่กี่นาที...

ปัญหาที่มันเกิดขึ้นในชิวิตเรา...
       => ก็เหมือนกับปริศนาของรูบิค...
                   => มันแก้ยาก...แต่แก้ได้...
เราต้องทุ่มเท...ใช้เวลา...กัดฟันสู้...
        => จนกว่ามันจะสำเร็จ...
ก่อนที่จะยกธงยอมแพ้...กับปัญหาชีวิต...
        ให้ถามตัวเองว่า...
                => ชีวิตที่คิดว่าสู้น่ะ...
                      คุณสู้มันเต็มที่หรือยัง...?

บางคนชีวิตล้มเหลว...เป็นหนี้ 10 ล้าน...
       => แล้วคิดฆ่าตัวตาย… 
              หนี้สิน 10 ล้าน...มันมากมหาศาล...ก็จริง...
        => แต่หนี้ 10 ล้าน...มันทำให้เราดำเนินชีวิตต่อไม่ได้...จริงหรือ...?
แน่ใจหรือว่า...
       => การไม่มีเงิน…คือชีวิตที่ไร้คุณค่า…
       => ความยากจน...คือชีวิตที่ไร้คุณค่า...
เงิน...ความยากจน...
      => มันไม่ได้เกียวข้องอะไร...กับคุณค่าของชีวิต...
               

คุณค่าของชีวิต...ไม่ได้อยู่ที่...
        => ความสำเร็จ...หรือความล้มเหลว...
 แต่คุณค่าของคน...มันอยู่ที่...
         => หลังพบกับความล้มเหลวแล้ว...
                จะเลือกใช้ชีวิตอย่างไร...
                       => จะสู้...
                       => หรือ...จะหนี...

 
การที่เราหมดเงิน...เราไม่มีเงิน...
         => ไม่ใช่ทำให้เราอยู่ไม่ได้...
แต่สาเหตุที่ทำให้เราอยู่ไม่ได้...เป็นเพราะ...
         => เราไม่ยอมปรับตัว...
                   => ต้องกินน้อยกว่าเดิม...
                   => สะดวกสบายน้อยกว่าเดิม...
                              => ถูกทวงหนี้บ่อยกว่าเดิม...
                  => ทำงานหนักกว่าเดิม...
                              => ขึ้นรถเมล์...แทนรถเก๋ง...
                              => เดิน...แทนรถ Taxi…

การใช้หนี้ 10 ล้าน...คือ...ปริศนารูบิค...
        =>  ยาก...แต่มันแก้ได้...
     => ต้องใช้ความพยายาม...ต้องทุ่มเท...ต้องเอาจริง...
     => ต้องใช้เวลา...
     => ต้องเชื่อว่าแก้ได้...
     => ต้องคิดสู้...

เงินในกระเป๋าเรา...ลดน้อยลง...
       => แต่คุณค่าของความเป็นคน....
       => และหัวใจนักสู้ของเรา...
                  => ต้องไม่ลดตาม....

ทำไมคนที่ผิดหวัง...ล้มเหลว...เป็นหนี้เป็นสิน...
        => ถึงคิดฆ่าตัวตาย…?
เป็นเพราะ...ทุกวันนี้เราสอนเด็กๆว่า...
       => ทุกคนจะต้องประสบความสำเร็จ...
เราจัดการขีดเส้นแบ่งให้เรียบร้อยว่า...
       => คนประสบความสำเร็จ...
                   => ยืนอยู่ฝั่ง...คนชนะ...
          => คนที่ชีวิตล้มเหลว...
                      => ยืนอยู่ฝั่ง...คนแพ้...

ทุกคนก็วิ่งไล่ล่า...ความสำเร็จ...อย่างเมามัน...
        => คนที่วิ่งพลาด…สะดุดหกล้ม…ไปไม่ถึงเป้าหมาย…
                   => จะถูกตีค่าว่า...เป็นคนไร้ค่า...ต้อยต่ำติดดิน...
คนที่ชีวิตล้มเหลว...
        => จึงต้องฆ่าตัวตาย...เพราะไม่มีที่ให้เขายืน...
                   => บังคับให้เขาไปยืนอยู่ฝั่งคนแพ้...ที่ไร้เกียรติ...ไร้ค่า...
ความจริงแล้ว...
        => เราต้องลุกขึ้นปรบมือ...ให้คนที่กำลังพลาด...หกล้ม...
             คนที่ชีวิตกำลังล้มเหลว...

สาเหตุ...เป็นเพราะว่า...
         => ความล้มเหลว...
                    => ช่วยให้เขาเรียนรู้...ข้อบกพร่อง...
         => ความผิดหวัง...
                    => ทำให้เขาแข็งแกร่ง...และเติบโต...
         => ทุก 1 แผล...ที่เขาล้ม...
                    => เขาจะได้เรียนรู้ว่า...         
                          จะต้องเดินยังไง...ไม่ให้ล้มอีก...
         => ทุก 1 หยดน้ำตาที่เขาร้องไห้...
                    => เขาจะเติบโตขึ้น...และรู้ว่า...
                          เขาจะต้องใช้ชีวิตเช่นไร...ที่ไม่ต้องนั่งปาดน้ำตาอีก...

ความล้มเหลว...คือ...
      => บทเรียนล้ำค่า...
                  ที่จะพาเรา...ไปสู่ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่...
ความล้มเหลว...คือ...หินปูทาง...
       => ที่จะรองเท้า...ให้เราเดินไปสู่ความสำเร็จ...
ความล้มเหลว...คือ...คำสอนและบทเรียน...
       => ที่ทรงคุณค่า...
เมื่อเจอความผิดพลาด...เจอความล้มเหลว...
       => นั่นคือ…คุณกำลังเจอ…
                 => หินปูทางที่จะรองเท้าให้คุณเดินไปสู่ความสำเร็จ…
                 => คำสอนและบทเรียนล้ำค่า...ที่จะพาคุณไปสู่ความสำเร็จ...
ความล้มเหลว...คือสัญญาณบอกว่า...
         => คุณกำลังจะประสบความสำเร็จแล้ว...
         => เร่งเครื่องให้เต็มที่...เดินหน้าให้เต็มสูบ...
              ผ่านความล้มเหลวปุ๊บ...คุณก็พบความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่...
 เพราะฉะนั้น...
               เจอความล้มเหลวแล้ว...ร้องไห้ทำไม...ฆ่าตัวตายทำไม...?
                     => เดินอีกนิด...ก็ถึงความสำเร็จแล้ว...

เวทีชีวิต...
      => ไม่ได้มีจำนวนมาก...เหมือนเวทีมวย...
ทุกครั้งที่ล้ม...
       => เรามีโอกาสลุกขึ้นสู้ได้ตลอดเวลา...
             ตราบที่ยังมีลมหายใจ
       => และตราบที่หัวใจ...ยังไม่คิดยอมแพ้...


·           บนเวทีมวย...
      มันไม่สำคัญว่า...
             => เราปล่อยหมัดหนักๆใส่คู่ต่อสู้...ได้มากแค่ไหน...
       แต่มันสำคัญที่ว่า...
             => เราสามารถรับมือกับหมัดหนักๆ ของคู่ต่อสู้...ได้มากเพียงใด....
·           บนเวทีชีวิต...
      มันไม่สำคัญว่า...
              => เราชนะ...หรือประสบความสำเร็จ...มากเพียงใด...
       แต่มันสำคัญที่ว่า...
              => เมื่อเราประสบปัญหา...เราสามารถยืนหยัดรับมือกับมัน...ได้มากเพียงใด...
              => เราจะลุกขึ้นสู้...หลังล้ม...ได้บ่อยแค่ไหน...?


                                                                                                  สมคิด  ลวางกูร
                                                                                                  วลีกวนตา  วาจากวนตีน
                                                                                                   samakidaa@hotmail.com

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น