18 พ.ย. 2554

ฝึกจิต...ให้คิดเป็น...

ฝึกจิต...ให้คิดเป็น

      คุณสมคิดคะ…
             - ปัญหาต่าง ๆ มันถาโถมเข้ามาในชีวิตมากมาย...และไม่รู้ว่าจะแก้มันยังไงดี...
             - ทุกอย่างรอบตัว...ไม่เป็นไปตามที่เราต้องการ...ไม่ได้อย่างใจ...
             - ตอนนี้...เครียด...กลุ้ม...ทุกข์ใจ...จนแทบจะฆ่าตัวตายอยู่แล้ว...
             - ช่วยบอกวิธีแก้ปัญหาชีวิต...และคลายทุกข์...คลายเครียด...ให้ด้วยนะคะ...
                             
                                                       จากคนมีปัญหา…

     คุณคนมีปัญหาครับ…

·   ความสามารถที่พิเศษ…ของมนุษย์…คือ…
      => สามารถคิดปรุงแต่ง...
      => สามารถคิดสร้างสรรค์...
      => สามารถคิดค้น...ประดิษฐ์สิ่งต่าง ๆ  มากมาย...
                  - ซึ่งความสามารถเหล่านี้...สัตว์อื่น ๆ...ไม่มี...

มนุษย์...สามารถ...
       => คิดปรุงแต่งจิตใจได้...
โดยธรรมชาติของมนุษย์...ทุกคน...
       => ต้องการ...ความสุข...
การที่คนเรา...จะมีความสุข...หรือความทุกข์...
       => อยู่ที่วิธีการปรุงแต่งจิตใจของเราเอง...
แต่น่าเสียดาย...ที่มนุษย์เลือกที่จะใช้ความสามารถพิเศษนี้...
       => ปรุงแต่งให้ตัวเองเป็นทุกข์...มากกว่าสุข...

มนุษย์...สามารถปรุงแต่งให้ตัวเอง...
       => กังวล...กลุ้ม...เครียด...จนกระทั่งเสียจิต...
       => และบ้าไปเลย...
ซึ่งสัตว์อื่น...ไม่สามารถปรุงแต่งจิต...
       => ให้ตัวเองเป็นบ้าได้…
มนุษย์ส่วนใหญ่…ใช้ความสามารถ…ไม่ถูกทาง…
       => จึงเป็นโทษ...แก่ตัวเอง...




วิธีแก้ปัญหา...คือ...
       => ฝึกใช้ความสามารถ...ให้ถูกทาง...
       => ฝึกใช้ความสามารถ...ให้เกิดประโยชน์แก่ตัวเอง...
การฝึกปรุงแต่งจิต...
       => ให้ชีวิต...มีความสุข...

การสร้างความสุข...ให้ชีวิต...
       1.เปิดรับความสุข...ปิดรับความทุกข์...
               - เปิดฟังแต่ข่าวดี...
                       - เจอข่าวไม่ดี...ทำให้ทุกข์...ปิด...
               - คุยแต่เรื่องดี ๆ...มีความสุข...
                        - ใครคุยเรื่องไม่ดี...หยุดคุย...เดินหนี...
               - คบแต่คนดี ๆ...ที่ทำให้มีความสุข...
                        - เจอคนไม่ดี...ทำให้ทุกข์...เดินหนี...
               - ไปแต่สถานที่ดี ๆ...ที่มีความสุข...
                         - สถานที่ไม่ดี...ไปแล้วทุกข์...เดินหนี...
               - คิดแต่เรื่องดี ๆ...คิดแล้วมีความสุข...
                         - เรื่องไหนที่คิดแล้วทุกข์...หยุดคิด...
    
      2.อยู่กับปัญหา...อย่างมีความสุข...
                  - ปัญหา...มีไว้ให้แก้...
                          - ไม่ได้มีไว้ให้กลุ้ม...
                  - ปัญหาเป็นของคู่โลก...
                          - ทุกคนที่เกิดมาในโลก...เกิดมาพร้อมปัญหา...
                          - ไม่มีแม้แต่คนเดียว...ที่ไม่มีปัญหา...
                  - เมื่อเจอปัญหา...ก็แก้...
                          - การแก้ปัญหา...คือการพิสูจน์ความสามารถ....ของตัวเรา...
                            ว่าเรามีความสามารถแค่ไหน...
                          - ใครแก้ปัญหาได้มาก...ก็เก่งมาก...
                          - ปลายทางของทุกปัญหา...คือ...
                                  - ความสำเร็จ...
                           - หมายความว่า...เมื่อคุณแก้ปัญหาจบ...
                                  => ชีวิตคุณก็จะพบกับ…1 ความสำเร็จ...
                           - คุณแก้ปัญหาชีวิตได้มากเท่าไร...
                                  => คุณก็จะพบกับความสำเร็จ...มากขึ้นเท่านั้น...
                         - ปัญหามันยิ่งใหญ่เท่าไร...
                               => ความสำเร็จ...ที่คุณจะได้รับ...มันก็จะยิ่งใหญ่เท่านั้น...
                                    - ทุกครั้งที่เจอปัญหา...
                                        => จงยิ้ม...และดีใจได้เลยว่า...
                                             ความสำเร็จใหม่…มันกำลังเดินทางมาหาคุณแล้ว…
     
                 3.ฝึกจิต...ให้คิดเป็น...
                                - โดยธรรมชาติของมนุษย์...พอมีอะไรมากระทบ...
                                    หู...ตา...จมูก...ลิ้น...กาย...ใจ...
                                        => ก็จะเกิดการปรุงแต่งขึ้นฉับพลันทันที...
                                        => แล้วก็เลือกที่จะปรุงแต่งให้ตัวเองเป็นทุกข์...
                              - ตลอดเวลาที่เราตื่น...ลืมตา...
                                      => มันมีสิ่งมากระทบเราทั้งวัน...
                                      => เราก็ปรุงแต่งให้ตัวเองเป็นทุกข์…ทั้งวัน…
                                      => แล้วเราก็...กังวล...กลุ้ม...เครียด...และบ้า...
                                                 => บ้า...ทั้งวัน...ทุกข์...ทั้งวัน...
                             - การที่จะพาตัวเอง...ออกจากความทุกข์...
                                      => ต้องฝึกจิตตัวเอง...ไม่ให้หวั่นไหว...
                                               => เมื่อมีสิ่งมากระทบ...
                                        => ไม่ว่าจะมีอะไรเข้ามากระทบ...ตา...หู...จมูก...ลิ้น...กาย...ใจ...
                                               => เรายิ้ม...ไม่หวั่นไหว...ไม่ปรุงแต่ง...
                                               => เรารู้ตัว...ว่ามีสิ่งมากระทบ...แต่เราไม่ปรุงแต่ง...ไม่ทุกข์...ไม่สุขกับมัน...
                                               => เมื่อมันมากระทบ...แล้วเราไม่ปรุงแต่ง...เดี๋ยวมันก็จะหายไปเอง...
                                                          => จิตใจเรา...ก็เป็นปกติ...
                                                        => ไม่ทุกข์...ไม่สุข...
                                                                  => เย็น...สบาย...สงบ...
      
              แค่ฝึกจิตให้คิดเป็น...
                    => เราก็ไม่ทุกข์แล้ว...
              คำถามก็คือ...
                    => การฝึกจิต...จะต้องทำยังไง...?
              วิธีการง่ายมากครับ...
                    => ตั้งสติให้ดี...
                    => แล้วสั่งจิตว่า...อย่าปรุงแต่ง...ดูเฉย ๆ...
                               - นั่งมองทุกสิ่งที่มันเข้ามากระทบ...ตา...หู...จมูก...ลิ้น...กาย...ใจ...
                    => เราก็นั่งดูจิตเรา...ว่า...มันกระเพื่อมไหม...?
                            - กระเพื่อมไปทางไหน...?
                                     => สุข...หรือทุกข์...
                                     => เมื่อเห็นแล้ว...ว่ามันกระเพื่อม...
                              - ก็บังคับมัน...ให้กลับมาอยู่ที่เดิม...คือ...
                                       => ไม่ปรุงแต่ง...
                                       => เห็นการกระทบ...แต่ไม่กระเพื่อม....
                 ใหม่ ๆ...มันจะยากมาก...
                     => จะกระเพื่อมทุกครั้ง...ที่มีอะไรมากระทบ...
                       => และมักลืมตัว...ไม่รู้ว่ากระเพื่อมไปแล้ว...
                             ปรุงแต่งไปแล้ว...                  
                           ไม่เป็นไร…
                                  => รู้เมื่อไร...ก็ตั้งสติให้ได้...เมื่อนั้น...
                                          => แล้วดึงจิตกลับมาที่เดิม...คือหยุดปรุงแต่ง...
                                            => เมื่อจิตปกติ...ไม่ทุกข์...ไม่สุข...
                                                     => เย็น...สบาย...สงบ...
                           แต่ถ้าใครพยายามทำแล้ว...
                                  => แต่เอาไม่อยู่...คุมจิตตัวเองไม่สำเร็จ...
                                             ก็จำเป็นต้องเข้าเรียน...ต้องมีอาจารย์คอยสอนครับ...
                                              จะได้ฝึกจิตเร็วขึ้น...
                                   => ผมแนะนำให้เข้าปฏิบัติธรรม...วิปัสสนากรรมฐาน...
                                            เข้าที่ไหนก็ได้...หลักการเหมือนกันหมด...
                                   => แต่ถ้าไม่รู้จักที่ไหนเลย...แนะนำที่...ยุวพุทธิกสมาคมครับ...     
                                          ที่อยู่  : ยุวพุทธิกสมาคมแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์
                                           เลขที่ ๔ ซ.เพชรเกษม ๕๔ แยก ๖ แขวงบางด้วน เขตภาษีเจริญ กรุงเทพฯ ๑๐๑๖๐
                                           โทรศัพท์ ๐-๒๔๕๕-๒๕๒๕ โทรสาร ๐-๒๔๑๓-๓๑๓๑
                                            http://www.ybat.org

                                ทำได้ตามนี้...
                                   => ชีวิตคุณ...มีความสุข...แน่นอน...

                                                                                          สมคิด     ลวางกูร…
                                                                                          วลีกวนตา…วาจากวนตีน…
                                                                                                       samakidaa@hotmail.com


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น